Medine Müdafaası, Osmanlı İmparatorluğu’nun I. Dünya Savaşı sırasında Hicaz bölgesindeki kutsal şehir Medine’yi savunmak için verdiği kahramanca mücadeledir. Bu savunma, Osmanlı’nın kutsal toprakları koruma azmini ve Osmanlı askerlerinin vatanseverlik ruhunu ortaya koyan tarihi bir olaydır.

Tarihi Arka Plan

I. Dünya Savaşı sırasında Osmanlı İmparatorluğu, Hicaz bölgesini İngiliz destekli Arap isyanlarına karşı korumaya çalışıyordu. Bu isyan, İngilizlerin Osmanlı topraklarını parçalama planlarının bir parçasıydı. Özellikle Mekke, Medine ve Kudüs gibi kutsal şehirlerin Müslümanların yönetiminde kalması Osmanlı için hayati bir öneme sahipti.

Medine, İslam dünyasının en önemli şehirlerinden biri olması nedeniyle stratejik ve manevi bir değere sahipti. Bu nedenle Osmanlı, Medine’nin savunulması için büyük bir direniş gösterdi.

Fahreddin Paşa ve Savunma

Medine savunmasının en önemli ismi, Fahreddin Türkkan Paşa (Medine Muhafızı Fahreddin Paşa) olmuştur. Fahreddin Paşa, 1916 yılında Medine’ye atanmış ve İngiliz destekli Şerif Hüseyin kuvvetlerine karşı şehri savunma görevini üstlenmiştir.

Paşa, Medine’yi savunurken:

Şehir halkını korumaya çalışmış,

Kutsal emanetleri İstanbul’a göndererek güvence altına almıştır,

Açlık, susuzluk ve zorlu iklim koşullarına rağmen direnişi sürdürmüştür.

Direnişin Koşulları

Medine Müdafaası, oldukça zor koşullar altında gerçekleşmiştir:

• İletişim kopukluğu: Osmanlı ordusu ile bağlantılar kesilmişti.
• Kuşatma: Şerif Hüseyin kuvvetleri, şehri tamamen kuşatmıştı.
• Yiyecek ve su sıkıntısı: Şehirde erzak ve su kaynakları tükenmek üzereydi.
• Psikolojik baskı: Şehir halkı ve Osmanlı askerleri, İngilizlerin propagandalarına maruz kalıyordu.

Bütün bu zorluklara rağmen Fahreddin Paşa, askerleriyle birlikte aylarca direnmiş ve teslim olmamıştır.

Hicaz Demiryolu ve Stratejik Önemi

Medine’ye ulaşımı sağlayan Hicaz Demiryolu, savunmanın kritik bir parçasıydı. Ancak İngilizler ve Arap isyancılar, demiryolunu hedef alarak lojistik desteği kesmeye çalışmıştır. Osmanlı birlikleri, bu hattı korumak için büyük çaba göstermiştir.

Medine'nin Teslimi

Fahreddin Paşa, şehir halkının zarar görmemesi ve daha fazla kan dökülmesini engellemek için 10 Ocak 1919’da, Mondros Mütarekesi’nin ardından, Osmanlı hükümetinin emriyle Medine’yi teslim etmiştir. Ancak Paşa, kutsal toprakları terk etmek istememiş ve askerleriyle birlikte direnişine son ana kadar devam etmiştir.

Medine Müdafaası, Osmanlı’nın kutsal toprakları savunma konusundaki kararlılığını simgeler. Bu mücadele, İslam dünyasında Osmanlı’nın saygınlığını artırmış ve Fahreddin Paşa’nın adı, “Medine Kahramanı” olarak anılmasını sağlamıştır.

Medine Müdafaası, Osmanlı askerlerinin vatan ve inanç uğruna gösterdiği fedakarlığın bir örneğidir ve tarih boyunca Müslümanlar tarafından unutulmayacak bir kahramanlık destanıdır.

"Bırakın İngilizler alsın, bırakın Araplar işgal etsin ama ben bu mübarek topraklardan ayrılmam" diyen Fahreddin Paşa'nın kararlılığı, Medine'nin kutsiyetine olan bağlılığıyla bir tarih yazmıştır."